Pogrzeb katolicki to rodzaj pochówku, na który w Polsce decyduje się najwięcej rodzin. Ma on podniosłą i uroczystą formę. Nie tylko pozwala z należytym szacunkiem pożegnać zmarłą osobę, ale również dodaje otuchy żałobników. Wiążą się z nim określone zwyczaje. Jakie? Przedstawiamy przegląd najczęstszych praktyk obowiązujących na pogrzebie katolickim.
Zwyczaje obowiązujące na pogrzebie katolickim – przegląd najczęstszych praktyk
Zgodnie z nauką Kościoła katolickiego, pogrzeb katolicki jest sprawowany zgodnie z zatwierdzoną księgą liturgiczną. W całej Polsce wygląda więc podobnie. Niemniej w zależności od parafii może on mieć nieco inny charakter – wyjątkowy dla danej społeczności. Wówczas najczęściej różni się niuansami, a jego generalny przebieg pozostaje bez zmian. Jakie zwyczaje obowiązują więc na pogrzebie katolickim? Czego należy się spodziewać?
- Wystawienie ciała zmarłego na widok publiczny i czuwanie przy nim. Odbywa się w kaplicy cmentarnej lub kaplicy domu pogrzebowego, najczęściej przed Mszą Świętą. Zwyczajowo jest zarezerwowane dla najbliższych, którzy chcą w spokoju i zadumie pożegnać nieżyjącą osobę. Na czuwaniu może jednak zjawić się każdy, kto chce oddać hołd zmarłemu. Podczas spotkania zgromadzeni najczęściej odmawiają różaniec do Najświętszej Maryi Panny oraz inne modlitwy, a także śpiewają pieśni żałobne. W odpowiednich momentach wygłaszane są laudacje. Czuwaniu może przewodniczyć członek rodziny lub osoba wyspecjalizowana w prowadzeniu tego rodzaju uroczystości.
- Ustawienie trumny w kościele na podwyższeniu. Na pogrzebie katolickim trumnę z ciałem zmarłego ustawia się w kościele na podwyższeniu (katafalku) i w otoczeniu świec oraz kwiatów, tak aby była dobrze widoczna dla żałobników. Podczas mszy świętej kapłan okadza ją kadzidłem i święci wodą święconą.
- Pochówek ciała w ziemi. Tradycyjnie ciało osoby zmarłej chowa się w ziemi, co ma stanowić wyraz szacunku, a także podkreślać wiarę w zmartwychwstanie. Nie oznacza to jednak, że kościół katolicki nie dopuszcza kremacji zwłok. Jest ona jak najbardziej możliwa.
- Sypnięcie garści ziemi do grobu. Każdy z żałobników może wziąć garść ziemi i sypnąć ją do grobu po złożeniu w nim trumny. To gest ostatecznego pożegnania się ze zmarłą osobą.
- Odegranie pieśni żałobnej na trąbce lub skrzypcach. Złożeniu ciała do grobu i późniejszym kondolencjom często towarzyszy odegranie pieśni żałobnej na trąbce lub skrzypcach. To niezwykle wzniosły i uroczysty moment, który w każdym wywołuje ogromne emocje.
W polskiej tradycji członkowie rodziny organizujący pogrzeb zwyczajowo zapraszają żałobników na konsolację. Jest ona organizowana w domu lub w restauracji i najczęściej ma formę niewielkiego poczęstunku, który składa się z obiadu, deseru i kawy. W ten sposób najbliższa rodzina dziękuje żałobnikom za uczestnictwo w pogrzebie.
Pogrzeb katolicki – dlaczego wsparcie domu pogrzebowego ma znaczenie?
Organizacja pogrzebu katolickiego to dla pogrążonej w żałobie rodziny wymagająca kwestia. W tak trudnym czasie ciężko skupić się na formalnościach i podejmowaniu wielu decyzji na raz. Jednocześnie bliskim bardzo zależy na tym, aby uroczystość była dopięta na ostatni guzik. W końcu stanowi ona ostatnie pożegnanie ze zmarłym. To właśnie dlatego wsparcie domu pogrzebowego ma tak ogromne znaczenie. Profesjonaliści:
- wyręczą Cię w formalnościach związanych z organizacją pogrzebu,
- pomogą w wyborze trumny, urny, kwiatów, muzyki i innych szczegółów związanych z organizacją pogrzebu,
- skontaktują się z proboszczem parafii i zarządcą cmentarza,
- zadbają o transport ciała i jego odpowiednie przygotowanie do uroczystości,
- będą pozostawać z Tobą w stałym kontakcie telefonicznym.
Większość obowiązujących podczas pogrzebu katolickiego zwyczajów jest identyczna we wszystkich parafiach w Polsce. Wiąże się to z tym, że uroczystość jest sprawowana według zatwierdzonej księgi liturgicznej. Nie oznacza to jednak, że pochówek nie może mieć zindywidualizowanego charakteru. Ewentualne odstępstwa od norm warto skonsultować z księdzem, aby mieć pewność, że są zgodne z katolickim obrządkiem.
